Ik ben een spons. Soms een hele grote. Soms een miniversie. Maar nooit ben ik er geen.
Ik zuig stress. Mijn stress… maar jammer genoeg ook de stress van iemand anders. Hoe hard ik ook mijn best doe, ik kan het niet laten.
Toegegeven. Ik ben dus vaak verzadigd. Dan moet ik mezelf even uitwringen. Even resetten. Schudden, al die ballast in mijn lijf.
En dat kan ik ondertussen als de beste, al een geluk. (Ik deed er ook bijna 3 decennia over om dit te leren.)
Ik haal diep adem. Zonder me soms af. Maak een wandeling met de hond. Neem een warm bad. (half bad, sinds de energiecrisis) Ga sporten of doe een uitje met een vriendin. Heerlijk!
Het is ook best raar. Ik kan coachees probleemloos leren filteren. Maar voor mezelf, werkt het niet. Mijn stressfilter zit ergens diep verborgen. Als voorstander van ‘doe gerust wat werkt’, zuig ik dus nog wat door. Daarna tracht ik alles te schudden. Works for me…
En jij? Wat ben jij?
Ben je een filter of een spons?
