Gisteren werd mijn plusdochter 16 jaar. Hallucinant, vind ik dat. Ze was immers maar 2 toen ik haar vader leerde kennen. Ik herhaal… HAL-LU-CI-NANT!
Ook al woont Olivia al een paar jaar niet meer (deeltijds) bij ons, toch ben ik ontzettend fier op haar. Fier op wie ze geworden is. Als mens, als jongvolwassene, als vrouw.
Zij en ik, wij hebben een woelig parcours afgelegd. Van kleinsaf was de band tussen ons eentje met donderwolkjes.
Jaren worstelde ik met mijn band met haar. Niets wat ik deed, leek ooit goed. Jaren huilde ik vaak. Als ze naar haar mama ging, maar ook als ze terug kwam. Jaren twijfelde ik aan mijn ‘(plus)moederkwaliteiten’. Aan mijn kwaliteiten als mens. Ik voelde me zo vaak verslagen. Gefaald. Vreselijk! Nu…falen, dat is niet erg. Zo lang je terug opstaat, is falen altijd leerrijk.
Jammer genoeg kon ik na jaren strugglen niet langer opstaan. Ik was moe. Uitgeput. Ik checkte uit. Nam afstand. Van haar. En ergens ook van mijn man. Mijn leven stond op zijn kop.
En kijk nu! Ze staat er. Al een hele dame. Een toegewijde student. Een Populaire tiener. Een fijne meid.
Dus ik ben fier. In stilte. Maar fier, ontzettend fier!
#lifecoach #lifecoaching #plusgezin #nieuwsamengesteldgezin #struggles #pluskind #pluskinderen #plusmoeder #plusmama
