Het stormt al een paar dagen. Vreselijk vind ik dat. De angst slaat me om het hart telkens ik de hoge bomen in onze tuin hoor bewegen en het dak hoor kraken. Het liefst zou ik onder het deken kruipen en daar blijven tot alles voorbij is. Tot de rust wedergekeerd is, de lucht terug blauw is en de vogels fluiten.
Zo is het ook soms storm in mijn hoofd. Twijfels, onzekerheid, angst en verdriet nemen het over. En ook dan wil ik wachten tot het voorbij is… Mooier dan Tanja Helderman kan ik het niet verwoorden.
Net zoals elke storm, klaart de hemel wel weer open.
Hulp nodig om je storm te bedwingen?
Reach out.
Comments