top of page

Lelijke dag

Ik heb vandaag een ‘lelijke dag’.


Bij het opstaan staarde mijn gezicht – inclusief pukkel op de kin- me al aan in de spiegel. Lege blik. Wallen onder de ogen. Nog slechtere net-uit-bed-coupe dan gewoonlijk. Mijn broek spande. Die leuke nieuwe rok die ik kost wat kost wilde hebben, was al niet veel beter. Het is niet het moment om mijn te korte benen tentoon te stellen. Ook mijn haar zat letterlijk niet mee. Het leek niet getemd te willen worden. En ook mijn huid was weerbarstig, alsof ik niets dan fastfood gegeten heb de laatste weken. Jaja… Een lelijke dag. Vreselijk!


Ik herken zulke afschuwelijke dagen van een kilometer afstand. Nooit of amper heb ik een slecht humeur, maar vandaag lijkt niets me te kunnen opvrolijken.


Ik probeer mezelf al de ganse de dag uit deze lelijke-dag-coma te hijsen. De ochtendspits verliep normaal, mijn geplande administratie vlotte goed en het zonnetje schijnt nu zelfs. ‘Alles’ zit wel mee.


Maar nee… niets kan dat vreselijk gevoel wegjagen. Dus ok… het is maar zo. Ik geef me over. Vandaag voel ik me lelijk. Ook dat passeert wel weer… hopelijk morgen dan.



bottom of page