Als kind was ik gek op mijn lichtroze troetelbeer. Hij had een grote geborduurde regenboog op zijn buik, grote blinken ogen, een hartjesneus en zachte pootjes. En hij rook zo heerlijk. De combinatie van wasverzachter en mijn mama. Uren kon ik aan zijn regenboogbuik snuffelen. Hij was ook altijd goedgemutst. Zijn grote glimlach gaf me vlinders in de buik. En hij hield van mij. Dat zag ik in zijn ogen. Nog steeds ben ik een fan van regenbogen. (en van beren) Zeg nu zelf… wat ee